
Ο Μακέι με τη φανέλα της Πόρντην
(σχέδιο: David Sque)
(Απόδοση στα ελληνικά από το Νίκο Δ. - Θ. Νικολαΐδη)
Η εξέλιξη της σεζόν 1975-76 θέλει τους Ρόβερς να κυνηγούν το «τριπλ» και να τελειώνουν χωρίς τρόπαιο! Ένα άσχημο ξεκίνημα της χρονιάς, επιδεινώθηκε από τραυματισμούς βασικών παικτών. Ο ακραίος αμυντικός, Ραλφ Ντέρι, υπέστη έναν τραυματισμό στην πρεμιέρα (ήττα με 2-1 από τη Weston Town) που έβαλε τέλος στην καριέρα του. O Ρόι αναζήτησε τον αντικαταστάτη του στην εφηβική ομάδα των Ρόβερς, δοκιμάζοντας το νεαρό Garry Faine, που δεν τα πήγε άσχημα, πριν οι διοικούντες τον υποχρεώσουν να στραφεί στην μετεγγραφική αγορά. Ο Σκωτσέζος αριστερός αμυντικός της Portdean, Duncan McKay εντυπωσιάζει και αποκτάται άμεσα, με συμβόλαιο 300.000 λιρών! Ο ψηλός, γεροδεμένος γενειοφόρος παίκτης με την κορδέλα στο κεφάλι δεν είναι, ωστόσο, διόλου δημοφιλής στους νέους συμπαίκτες του, οι οποίοι (όπως άλλωστε και ο ίδιος ο Ρόυ) τον θεωρούν αλαζόνα και εγωιστή. Ωστόσο, οι Ρόβερς τον χρησιμοποιούν στο αριστερά άκρο της άμυνας, για τη δύσκολη εκτός έδρας αναμέτρηση εναντίον της προηγούμενης ομάδας του. Παρά τις αποδοκιμασίες των οπαδών και το σκληρό παιχνίδι των πρώην συμπαικτών του, ο McKay χαρίζει την ισοπαλία στη Μέλτσεστερ, ευστοχώντας από το σημείο του πέναλτι. 
Σχέδιο του γράφοντα
(από το πρωτότυπο του D. Sque)
Αργότερα μέσα στην ίδια σεζόν, με την ομάδα να
πιέζεται, οι οπαδοί της Ρόβερς γνωρίζουν τους μόνιμους αναπληρωματικούς Λεν
Πίτερς και Τρέβορ Κάσιντι, κανένας από τους οποίους δεν εντυπωσιάζει τον Ρόι με
την ικανότητα ή τη στάση του. Ωστόσο, παρά τα προβλήματα, η Ρόβερς διακρίθηκε
στο πρωτάθλημα και αγωνιζόταν για και τα τρία εγχώρια τρόπαια. Αλλά μετά το
θρίαμβο επί της Γουίτμπερν στον 3ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας, ο Τζάμπο Τράντζον
(που έχει σημειώσει «χατ τρικ») ανακοινώνει την αποχώρησή του. Για άλλη μια
φορά ο Ρόι αναζητά έναν αντικαταστάτη εκτός της ομάδας του, εξοργίζοντας τους
Κάσιντι και Πίτερς. Ο νεαρός φοιτητής του Πανεπιστημίου, Τζέρι Χόλογουεϊ, που σπουδάζει
γεωλογία και παίζει για την Μάλμπουρι Γιουνάιτεντ της Δ’ Κατηγορίας, έχει
μεγάλες δυνατότητες, αλλά είναι ένας ακόμη χαρακτήρας με ιδιαίτερη
ιδιοσυγκρασία. Αλλά ο Ρόι παίρνει το ρίσκο, βάζοντάς τον κατευθείαν στην πρώτη
ομάδα και εκείνος τον δικαιώνει, κερδίζοντας τη φανέλα του βασικού με το
νούμερο 10 στην πλάτη.


.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου