Ο καλός φίλος Νίκος Νικολαΐδης γράφει ένα εξαιρετικό βιβλίο για τα καλύτερα χρόνια της Melchester (1971-1976) και μου έκανε την τιμή να επιτρέψει την δημοσίευσή του από το blog σε συνέχειες. Πάμε λοιπόν για το 3ο μέρος...Σίγουρα αρκετοί φίλαθλοι θα παραξενεύτηκαν όταν με είδαν μαζί με τη μνηστή και το μέλλοντα πεθερό μου να βρίσκομαι στην εξέδρα του γηπέδου της Westbank, μεσοβδόμαδα για να παρακολουθήσω μία συνάντηση πρωταθλήματος β’ κατηγορίας.
Στόχος μας ήταν να εκτιμήσουμε τα προσόντα του σέντερ μπακ της γηπεδούχου Ralf Derry, καθώς και την δυνατότητα μετεγγραφής του στη Melchester.
Ο Ralf έδειχνε γεροδεμένο παιδί, όμως σίγουρα χρειαζόταν πολλά περισσότερα στοιχεία για να είναι απαραίτητος στην ομάδα μας. Πάντως, όποτε η άμυνά του αντιμετώπιζε πίεση, είχε καθοριστικές επεμβάσεις που αρχικά τουλάχιστον εντυπωσίασαν το Ben. Ο Derry ήταν φιλόδοξος παίκτης, με βλέψεις από ότι μας είπαν, να αγωνισθεί σε σύλλογο πρώτης κατηγορίας και αυτό διακρινόταν στο παιχνίδι του. Όμως παρά τις προσπάθειες του κάτι έλειπε για να τον χαρακτηρίσουμε κατάλληλο για τη Rovers. –« Του λείπει ο Baxter. Έπαιζαν μαζί ως ερασιτέχνες και από τότε που χώρισαν δεν πέτυχαν να διακριθούν ιδιαίτερα. Ο ένας είναι απαραίτητος στον άλλο», είπα βασισμένος στα στοιχεία που είχα μελετήσει. Και ο Ben συμφώνησε μαζί μου. –« Παραείναι έξυπνες οι ενέργειες του για τους υπόλοιπους συμπαίκτες του» παρατήρησε, ενώ το παιχνίδι εξελισσόταν ακόμη.
Μετά τη λήξη, βρεθήκαμε στα αποδυτήρια του γηπέδου για να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες. Ο Derry εμφανίσθηκε ενθουσιασμένος με την προοπτική να υπογράψει στους «Rovers» –«Και βέβαια δέχομαι» είπε. «Είναι ευκαιρία να παίξω πάλι με το Noel. Τα πηγαίναμε μια χαρά οι δυο μας!». Ο πρόεδρος της Westbank δεν είχε αντίρρηση και έτσι μέσα σε λίγα λεπτά δώσαμε τα χέρια. Επιστρέφοντας στο Melchester σκεφθήκαμε να πάμε κατευθείαν στο σπίτι του Baxter για να του ανακοινώσουμε τα ευχάριστα.
Η σπιτονοικοκυρά του που μας άνοιξε είχε εντούτοις αναπάντεχα νέα. –«Δεν τον έχω δει από χθές. Μου άφησε όμως αυτό το γράμμα για σας…» Διαβάζοντας το περιεχόμενο ο Ben σχεδόν χλώμιασε. –« Γράφει ότι αποφάσισε να εγκαταλείψει οριστικά το ποδόσφαιρο και πάει κάπου να σκεφθεί για το μέλλον του».
Την επόμενη, ο Derry κατέφθασε χαρούμενος στα γραφεία μας αλλά μόλις έμαθε από την Penny τα συμβάντα περίπου απογοητεύθηκε. Ο Noel του είπα, είχε αγοράσει πρόσφατα ένα τροχόσπιτο και μ’αυτό αναχώρησε προς άγνωστη κατεύθυνση. Έτσι τα πράγματα περιπλέκονταν ενόψει του δεύτερου αγώνα της ομάδας, εκτός έδρας. Ο Ben είχε αποφασίσει να καταρτίσει την ενδεκάδα ακριβώς την τελευταία στιγμή, ελπίζοντας ότι θα ξαναγύριζε ο «εξαφανισμένος» παίκτης. Όλοι μας απορούσαμε με τη στάση του. Η μετεγγραφή του Ralf Derry είχε μεταδοθεί από όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και είχε γραφτεί στις εφημερίδες. Εκείνος δεν είχε ακούσει τίποτα;
Βέβαια εάν τότε γνωρίζαμε που ήταν ο Baxter, δε θα αναρωτιόμαστε. Απομονωμένος σε μία ερημιά, εφοδιαζόμενος με φαγώσιμα από έναν ηλικιωμένο έμπορο ψιλικών και χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο, τι θα μπορούσε να έχει μάθει;
Προσωπικά, είχα πραγματικά ξαφνιαστεί με την επιλογή του. Περίμενα πως θα έκανε…τούμπες μόλις άκουγε ότι πήραμε τον κολλητό του. Ο Ben μάλιστα έφτασε στο σημείο να δημοσιεύσει αγγελία αναζήτησης, κάτι αρκετά υπερβολικό αφού θα μπορούσε να δημιουργήσει εύλογα ερωτηματικά στην κοινή γνώμη. Ήταν αποφασισμένος όμως να το ριψοκινδυνεύσει…Ο Derry από την πλευρά του ανυπομονούσε να ξαναβρεθεί με το φίλο του. «Μακάρι να εμφανισθεί. Υπέγραψα στη Melchester επειδή θα έπαιζα πάλι μαζί του» μας είπε στη διάρκεια της τελευταίας εβδομαδιαίας προπόνησης. Καθώς εγώ παρατηρούσα το παιχνίδι του, ο γυμναστής μας ο Taffy Morgan δίπλα μου, φάνηκε πολύ συγκρατημένος. «Θέλω να δω πως θα παίζει μαζί με το Noel και τότε θα βγάλω τα συμπεράσματα μου. Μόνος του, μάλλον δε δείχνει ικανός να γεμίσει τα κενά της άμυνάς μας.»
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
