The Match of the Day Years - March 1998

Πατήστε στις εικόνες για πλήρη προβολή

Μια επιλογή που ταράζει τα νερά

O φίλος Νίκος Νικολαϊδης έγραψε ένα εξαιρετικό μίνι βιβλίο για τη σεζόν 1971-72 του Roy of the Rovers το οποίο θα δημοσιέυσουμε σε συνέχειες. Το 1ο μέρος ακολουθεί:

Το Φθινόπωρο του 1971 βρισκόμουν σε μία ιδιαίτερη κατάσταση όσον αφορούσε στα προσωπικά μου, καθώς η μνηστή μου είχε αντιληφθεί την απόλυτη προσήλωση μου στις υποχρεώσεις της ομάδας και αυτό ήταν δυνατό να επηρεάσει καθοριστικά τη σχέση μου μαζί της. Για πρώτη φορά στα αρκετά χρόνια της γνωριμίας μας χρειαζόταν να προσπαθήσω πολύ για να κρατήσω τις αναγκαίες ισορροπίες, σε μια ηλικία (ήμουν τότε σχεδόν 32 ετών) που άλλοι είχαν δημιουργήσει ήδη οικογένεια.

Βέβαια το γεγονός ότι το νέο μου σπίτι είχε πια ετοιμασθεί στα προάστια της πόλης, έδινε και στους δυο μας την δυνατότητα μελλοντικής συμβίωσης και ενίσχυε τη βεβαιότητα για μια κοινή πορεία.

Αλλά και οι Rovers βρίσκονταν σε δύσκολη καμπή, αφού μετά από μία εποχή μεγάλων διακρίσεων είχε φθάσει η κρίσιμη ώρα της ανανέωσης. Δύο- τρεις νέοι παίκτες που είχαν προωθηθεί στην βασική ενδεκάδα τις προηγούμενες χρονιές διεκδικούσαν πλέον τη μονιμοποίησή τους στο αγωνιστικό σχήμα, ενώ η αποχώρηση δύο βασικών αμυντικών προκαλούσε επιπρόσθετη ανησυχία.

Κι όλα αυτά με απασχολούσαν ακόμη και τη στιγμή που χάζευα την καθιερωμένη ομαδική φωτογραφία της ομάδας, ενόψει της νέας περιόδου 1971-72, που θα χάριζα στην Penny για να κοσμήσει το γραφείο της , αυτό της γραμματέως του συλλόγου.

Όρθιοι πόζαραν οι Taffy Morgan (γυμναστής), Eddie Eager, “Chalkie” White, Chris Dylan, Tubby Morton, Lofty Peak, Goeff Giles, Ben Galloway (μάνατζερ) και καθιστοί οι Terry West, “Blackie” Gray, εγώ, Jumbo Trudgeon, Vernon Eliot και Andy Croydon, το σύνολο δηλαδή του έμψυχου δυναμικού της πρώτης ομάδας.

« Γιατί λείπουν από το πλάνο οι Cooper και Millar ;» διερωτήθηκε η Penny και τότε της γνωστοποίησα την απόφαση τους να εγκαταλείψουν το ποδόσφαιρο για να ασχοληθούν επαγγελματικά με την αρχιτεκτονική!

Το αστείο στην υπόθεση ήταν πως αφορμή για την επιλογή εκείνη των δύο παικτών είχε σταθεί η κατασκευή του νέου μου σπιτιού. Καθώς η οικονόμος μου μας υποδέχθηκε για ένα τσάϊ, η Penny βρήκε την ευκαιρία –σα γυναίκα- να παρατηρήσει τη διακόσμηση του σαλονιού. –«Όλα τα πρόβλεψαν ο Cooper και ο Millar όταν συμβούλευσαν το Ρόϋ να εξοπλίσει αυτό το σπίτι»

είπε η κυρία Tanner και τότε σκέφθηκα πως η επιθυμία μου είχε γίνει η αιτία να χάσουμε δύο έμπειρους παίκτες…

Στην πρώτη προπόνηση της χρονιάς ο Ben μου δήλωσε ότι είχε σκοπό να χρησιμοποιήσει σαν αριστερό ακραίο αμυντικό το 19χρονο τότε Noel Baxter, που τα είχε καταφέρει περίφημα την προηγούμενη σεζόν με την αναπληρωματική ομάδα. Καλωσόρισα το νεαρό και του ευχήθηκα να εκμεταλλευτεί οπωσδήποτε τη σπουδαία ευκαιρία που του παρουσιαζόταν.

Ωστόσο οι οπαδοί μας φάνηκαν ιδιαίτερα ανήσυχοι στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, όταν υποδεχθήκαμε τη Milboro. Θυμάμαι ότι ξεκινήσαμε επιθετικά, με πολύ καλή απόδοση στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, έως ότου ήρθε η στιγμή να δοκιμασθεί και η άμυνά μας. Καθώς λοιπόν ο Baxter προσπαθούσε να «μπει» στο ματς, βρέθηκε μπροστά σε ένα απρόβλεπτο εμπόδιο, την υπερπροστασία του Lofty Peak!

Ο γιγαντόσωμος σέντερ χαφ μας θεωρούσε σκόπιμο να βρίσκεται συνεχώς δίπλα του και να επεμβαίνει ακαριαία σε κάθε φάση, περιορίζοντας του όμως έτσι τις πρωτοβουλίες. Ώσπου, το κακό έγινε! Σε μία επικίνδυνη κατεβασιά των αντιπάλων μας, οι δύο τους συγκρούσθηκαν και το αποτέλεσμα ήταν να επωφεληθεί ένας παίκτης της Milboro, που «κεραυνοβόλησε» από κοντά το δύστυχο Tubby!

Μάλιστα οι αποδοκιμασίες των φιλάθλων μας που δεν είχαν δει με καλό μάτι την αλλαγή στο αμυντικό σχήμα της ομάδος, ήταν τόσο έντονες που χρειάσθηκε η επέμβασή μου για να συγκρατήσω τον οξύθυμο Giles, πριν τα βάλει με όλο τον κόσμο. Ζήτησα παράλληλα από τον Peak να ελαττώσει τις επεμβάσεις του προς την αριστερή πλευρά, έτσι ώστε να ελευθερωθεί ο Noel από την ασφυκτική του παρουσία.

Το άσχημο ήταν πως δεν υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος για την προσαρμογή των παικτών και έτσι η οπισθοφυλακή μας έδειχνε να έχει περίπου…τα χάλια της! Στην επόμενη κιόλας φάση ο Baxter κοντρολάρισε τη μπάλα άψογα, όμως η πάσα του προς το Lofty –που είχε αλλάξει θέση- ήταν κακή και μοιραία δεχθήκαμε και δεύτερο τέρμα… Μη χάνοντας άλλο χρόνο άσκοπα, ο Ben έσπευσε να αντικαταστήσει το Noel με τον αναπληρωματικό White. Επίσης τράβηξε πίσω τον Croydon, σε μία προσπάθεια να συμμαζέψει τα πράγματα, όμως δυστυχώς η κατάσταση δεν άλλαξε. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Chalkie να «βουλώσει» τα κενά, το αποτέλεσμα παρέμεινε ως τη λήξη. Είχαμε χάσει τον πρώτο αγώνα της περιόδου και μάλιστα εντός έδρας !