Ο καλός φίλος Νίκος Νικολαϊδης γράφει ένα μυθιστόρημα βασισμένο στις περιπέτειες του Roy της Melchester στα χρόνια 1971-76, που πολλοί θεωρούν τα καλύτερα στην "ιστορία" της ομάδας. Το πρώτο δείγμα ακολουθεί...
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο θρυλικός Roy Race, αρχηγός και ηγέτης των διάσημων “Rovers” του Melchester, ένας «χάρτινος» αλλά εντούτοις ακόμα ζωντανός χαρακτήρας στις μνήμες των παιδικών και εφηβικών μου χρόνων, αρνείται να «πεθάνει».
Τι κι αν πέρασαν πάνω από 30 χρόνια απ’την πρώτη του εμφάνιση στη χώρα μας, διαμέσου των σελίδων παλιού εβδομαδιαίου περιοδικού που επανέκδιδε το κόμικ από τα Αγγλικά πρωτότυπα έντυπα. Τι κι αν μεγάλωσε εκείνη η γενιά των πιτσιρικάδων της δεκαετίας του ’70, που «γαλουχήθηκε» ποδοσφαιρικά διαβάζοντας τις ιστορίες και προσπαθούσε να μιμηθεί στις αλάνες τα κατορθώματα του ήρωά της.
Πόσες φορές δεν ονειρεύτηκαν πολλοί από μας, ότι διέθεταν το ταλέντο και τις απίστευτες ικανότητες του Roy και πόσοι δεν κόπιασαν να τον φτάσουν, εφαρμόζοντας τις αρχές του “fair play”, που απλόχερα εκείνος δίδασκε…
Μαγεμένος από το εκπληκτικό σκίτσο της αδικοχαμένης Yvonne Hutton, που θύμιζε έντονα την τεχνοτροπία του δικού μας-επίσης αείμνηστου- Βύρωνα Απτόσογλου, παρακολουθούσα με βουλιμία τα επεισόδια, αναπαράγοντας ζωγραφικά στο χαρτί την αγαπημένη μου σειρά!
Με σκληρές προσπάθειες που διήρκεσαν πολλά χρόνια, κατόρθωσα να συμπληρώσω όλες τις συνέχειες από την περίοδο αρχικής έκδοσης 1968-69 έως και 1975-76, κατά τις οποίες σεζόν οι περίφημοι «Ρόβερς» κατήγαγαν εκπληκτικές επιτυχίες φθάνοντας στον κολοφώνα των διακρίσεων τους σε Αγγλία και Ευρώπη!
Το παρόν βιβλίο είναι μια μυθιστορηματική καταγραφή ενός μέρους εκείνης της «χρυσής» πορείας, βασισμένη βέβαια στο αρχικό «στόρι» αλλά εμπλουτισμένη με όλες τις απαραίτητες κατά τη γνώμη μου παρεμβάσεις, ώστε να αποτελέσει μία πρωτότυπη μεταφορά, σε μορφή κειμένου.
Με την ελπίδα ότι η προσπάθειά μου θα βρει ανταπόκριση, το παραδίδω στην κρίση σας.
Νίκος Δημ. Νικολαϊδης.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ονομάζομαι Roy Race και γεννήθηκα το 1937 σε μία εργατική συνοικία του Melchester, στη βόρεια Αγγλία. Ανδρώθηκα παίζοντας ποδόσφαιρο στις γειτονιές, πλάϊ στις όχθες του ποταμού Mel και φλέρταρα βολτάροντας στα δρομάκια του πάρκου της πόλης…Πέρα όμως από τους εφηβικούς μου έρωτες, μία ήταν η μεγάλη μου αγάπη την οποία δεν πρόδωσα ποτέ μου! Ήταν φυσικά η «στρογγυλή θεά», η μπάλα, στην οποία αφιέρωσα κυριολεκτικά όλη μου τη ζωή. Μεγάλωσα, παντρεύτηκα τη λατρεμένη μου Penny Laine, δημιούργησα οικογένεια και έκανα τρία παιδιά, που έχουν ιδιαίτερη θέση στη ζωή και την καρδιά μου, όμως ποτέ δεν εγκατέλειψα την ομάδα μου. Από το Νοέμβριο του 1954, που μαζί με τον κολλητό μου “Blackie” Gray υπέγραψα για πρώτη φορά στους “Rovers”, μετά από παρότρυνση του συχωρεμένου πια Alf Leeds, έως και σήμερα, που έχω αναλάβει τη γενική διεύθυνση του κλαμπ.
Στα 39 χρόνια της αγωνιστικής μου δράσης-εγκατέλειψα τα γήπεδα το 1993 σε ηλικία 56 ετών, μετά από το τραγικό δυστύχημα που μου κόστισε την απώλεια του αριστερού μου ποδιού, όπως πολλοί από σας θα θυμούνται-μία χρονική περίοδος θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μου. Ήταν εκείνο το διάστημα που ο σύλλογος μας ενισχύθηκε με την προσθήκη νεαρών , διψασμένων για διακρίσεις παικτών, στις θέσεις κάποιων βετεράνων που αποχώρησαν και με τη στιβαρή καθοδήγηση του Ben Galloway και του Tony Storme, φθάσαμε στην κορυφή των διακρίσεων μας!
Αυτή λοιπόν την εποχή διάλεξα να σας διηγηθώ όταν μου έγινε η πρόταση να καταγράψω τα…απομνημονεύματά μου.
Δέχθηκα ευχαρίστως με την πεποίθηση ότι όσα διαβάσετε στις επόμενες σελίδες θα σας βοηθήσουν να θυμηθείτε και να διδαχθείτε από τη μαγεία, που κάποτε ομόρφυνε την παιδικότητά σας…
Ο δικός σας Roy.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου